Het verhaal van Baidaa

We verzamelen ervaringsverhalen van inwoners van Waadhoeke. Wil jij ook jouw verhaal delen? Laat het weten aan onze inclusiecoördinator. Hieronder het verhaal van Baidaa Haj Hussain uit Sexbierum.

‘Het gaat om wie ik ben, niet om mijn hoofddoek’

In Syrië woedt al dertien jaar een burgeroorlog. Miljoenen Syriërs zijn hun land ontvlucht. Baidaa Haj Hussain (37) verliet met drie jonge kinderen haar vaderland. Zij volgde haar echtgenoot, die een jaar eerder naar Nederland kwam. Al negen jaar woont het gezin in Sexbierum. In het begin was het wennen, maar allen hebben hun draai gevonden. Ook het jongste kind, dat in Friesland geboren is.

Bang voor het onbekende

Een nieuw leven opbouwen in een vreemd land gaat meestal niet vanzelf. Baidaa merkte dat dorpsbewoners aanvankelijk op een afstand bleven. Misschien bang voor het onbekende: Syriërs in hun dorp. Toch besloot ze te solliciteren. De afspraak liep op een teleurstelling uit: Baidaa draagt een hoofddoek en dat stelde de werkgever niet op prijs. De deur werd zonder pardon voor haar neus dichtgegooid. Baidaa: ‘Dat vond ik vreselijk. Het gaat om wie ik ben, niet om mijn hoofddoek. Sindsdien ben ik een beetje bang om te solliciteren.’

Toekomst opbouwen

Ook de echtgenoot van Baidaa heeft moeite om een baan te vinden. In Syrië werkte hij dertien jaar als accountant. Graag zou hij dat beroep hier weer oppakken. Bijna was dat in Harlingen gelukt, totdat corona roet in het eten gooide. Baidaa: ‘Dat vindt hij niet leuk. Wij willen geen uitkering, we willen werken. Ook om voor onze vier kinderen een toekomst op te bouwen. Maar werk vinden kan erg lastig zijn als je niet goed weet waar je een opleiding kunt volgen en hoe de arbeidsmarkt in elkaar zit. Het zou fijn zijn als iemand ons daarbij kan begeleiden.’

Thuis in Nederland

Ondanks de slepende oorlog mist Baidaa Syrië: familie, vrienden, de cultuur. Maar net als haar echtgenoot en kinderen beschouwt ze Nederland nu als haar nieuwe thuisland. Ze voelen zich hier helemaal op hun plek. Baidaa: ‘De kinderen zitten op school en voetballen bij AVC. En de buren zijn lieve, behulpzame mensen. Ze zijn hier altijd welkom voor een kop koffie of thee. In Nederland is het niet gebruikelijk om zomaar bij iemand binnen te stappen. Dan moet je eerst bijna een afspraak maken. Maar buren nodigen mij nu spontaan uit om ook bij hen koffie te drinken en een praatje te maken. Dat waardeer ik erg.’

Eten van Baidaa

Baidaa is ook thuis in de keuken. Regelmatig kookt zij authentieke gerechten uit het Midden-Oosten, die dorpsbewoners bij haar kunnen bestellen. Bijvoorbeeld Syrische shoarma of borak. De gerechten kunnen ze bij haar thuis ophalen of worden bezorgd. Dat heeft de contacten met andere mensen uit het dorp nog verder versterkt. De recensies op haar Facebookpagina ‘Eten van Baidaa’ zijn lovend. Ook burgemeester Marga Waanders heeft van haar kookkunsten genoten. Baidaa: ‘Drie jaar geleden hebben wij een Nederlands paspoort gekregen. We hebben de burgemeester toen uitgenodigd om eens bij ons thuis te komen eten. Dat heeft zij gedaan. Het was erg gezellig!’